In 90 minuten in de hemel beschrijft Don Piper hoe hij op weg is van een conferentie naar huis. Op een smalle brug wordt zijn auto verpletterd door een grote vrachtwagen die op zijn weghelft terechtkomt. Hij zit bekneld en is op slag dood. Het toegesnelde ambulance-personeel legt een dekzeil over zijn auto, om hem aan nieuwsgierige blikken te onttrekken.
Een predikant staat in de file die na het ongeluk ontstaat. Hij loopt naar voren om te zien of hij geestelijke bijstand kan verlenen.
Op de plaats van het ongeluk voelt hij zich gedrongen om voor de dode man te bidden. Hij kruipt in het autowrak onder het dekzeil, legt zijn hand op een schouder van Don Piper en begint te bidden. Terwijl hij een bekend lied zingt, begint de dode man ineens mee te zingen. De predikant schiet het autowrak uit...
Er zijn negentig minuten verstreken sinds het ongeluk, negentig minuten die Don Piper in de hemel doorbracht. Geen illusie, geen bijna-doodervaring (BDE), maar een echte doodervaring, hij was immers al officieel doodverklaard. Deze doodervaring heeft zijn leven op slag veranderd. Hij was overweldigd door de schoonheid die hij in de hemel had gezien en de hemelse muziek die hij had gehoord, maar daardoor was de terugkeer in zijn zwaar verminkte lichaam een ware foltering.
Don Piper was zo onder de indruk van wat hij in de hemel had gezien en gehoord, dat het hem jaren heeft gekost voor hij anderen kon vertellen over zijn doodervaring en zijn tijd bij de hemelpoort.
'90 minuten in de hemel', een uiterst realistisch verhaal over dood en leven, waarin hoop de boventoon voert.
Een predikant staat in de file die na het ongeluk ontstaat. Hij loopt naar voren om te zien of hij geestelijke bijstand kan verlenen.
Op de plaats van het ongeluk voelt hij zich gedrongen om voor de dode man te bidden. Hij kruipt in het autowrak onder het dekzeil, legt zijn hand op een schouder van Don Piper en begint te bidden. Terwijl hij een bekend lied zingt, begint de dode man ineens mee te zingen. De predikant schiet het autowrak uit...
Er zijn negentig minuten verstreken sinds het ongeluk, negentig minuten die Don Piper in de hemel doorbracht. Geen illusie, geen bijna-doodervaring (BDE), maar een echte doodervaring, hij was immers al officieel doodverklaard. Deze doodervaring heeft zijn leven op slag veranderd. Hij was overweldigd door de schoonheid die hij in de hemel had gezien en de hemelse muziek die hij had gehoord, maar daardoor was de terugkeer in zijn zwaar verminkte lichaam een ware foltering.
Don Piper was zo onder de indruk van wat hij in de hemel had gezien en gehoord, dat het hem jaren heeft gekost voor hij anderen kon vertellen over zijn doodervaring en zijn tijd bij de hemelpoort.
'90 minuten in de hemel', een uiterst realistisch verhaal over dood en leven, waarin hoop de boventoon voert.
