Het zal je maar gebeuren.De gevangenis in omdat je een ander helpt.
Deze moedige vrouw vertelt haar verhaal heel persoonlijk.
Het verlies van haar zus Betsie wat heel ingrijpend was is een rode draad door haar leven.
Ze laat de lezer zien dat God er in alles is,ja ALLES,zelfs in de isoleercel.
Deze geschiedenis en waar gebeurde verhalen moeten blijven leven.
Het was om de ander te helpen.............
Dus geen eigenbelang waar de wereld van nu weer zo op gefocust is.
Lees en beleef een stukje verleden,God zal je hart zeker aanraken!!!
Corrie ten Boom werd geboren op 15 april 1892 te Amsterdam. Ze groeide op in Haarlem, waar haar vader Casper ten Boom een horlogewinkel had aan de Barteljorisstraat. Ze is vooral bekend geworden als verzetsstrijder, evangelist en auteur van boeken als De Schuilplaats en Zwerfster voor God.
Op 28 februari 1944 wordt de familie ten Boom opgepakt, na verraad. Veel familieleden worden vastgezet in het huis van bewaring in Scheveningen. Vader Casper overlijdt daar na negen dagen, andere familieleden komen al snel vrij, maar Corrie en zus Betsie blijven vastzitten. Op 6 juni worden ze overgebracht naar het concentratiekamp bij Vught.
De Brieven uit de gevangenis die verzameld zijn in dit boekje, werden geschreven door Corrie en Betsie tijdens hun gevangenschap in Scheveningen en Vught. Ze geven een heel persoonlijk beeld van die tijd, maar vooral laten ze zien dat geen muur te hoog en geen cel te duister is voor de liefde van God. Of zoals Corrie zelf schreef: 'één ding wist ik zeker - dat Jezus ons nooit zou begeven of verlaten!'
Op 28 februari 1944 wordt de familie ten Boom opgepakt, na verraad. Veel familieleden worden vastgezet in het huis van bewaring in Scheveningen. Vader Casper overlijdt daar na negen dagen, andere familieleden komen al snel vrij, maar Corrie en zus Betsie blijven vastzitten. Op 6 juni worden ze overgebracht naar het concentratiekamp bij Vught.
De Brieven uit de gevangenis die verzameld zijn in dit boekje, werden geschreven door Corrie en Betsie tijdens hun gevangenschap in Scheveningen en Vught. Ze geven een heel persoonlijk beeld van die tijd, maar vooral laten ze zien dat geen muur te hoog en geen cel te duister is voor de liefde van God. Of zoals Corrie zelf schreef: 'één ding wist ik zeker - dat Jezus ons nooit zou begeven of verlaten!'
